Άρθρο τουΜάκη Παπαδάτου, Δημοσιογράφου - Επιχειρηματία
Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έκθεση για την ελευθερία του Τύπου της ΜΚΟ «Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα» η Ελλάδα κατρακύλησε 38 θέσεις από πέρυσι και φιγουράρει πλέον στην 108η θέση ανάμεσα σε 180 χώρες, χαμηλότερα ακόμα και από χώρες όπως το Μπουρουντί, το Γκαμπόν, η Μποτσουάνα και η Μογγολία.
Φυσικά όταν
βλέπουμε αυτά τα νούμερα όσο εντυπωσιακά και αν είναι, καλό είναι να λαμβάνουμε
υπ΄ όψη μας τόσο την ταυτότητα της έρευνα όσο και τον φορέα που την
διοργανώνει.
Παρ΄ όλα
αυτά όπως λέει και η λαϊκή παροιμία «όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά».
Η χώρα μας
σε σχέση με τον πληθυσμό της βρίσκεται στις πρώτες θέσεις παγκόσμιος σε αριθμό
Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Τυχαίο;
Καθόλου!
Η λειτουργία
του Τύπου στη χώρα μας, έντυπου και ηλεκτρονικού, εξακολουθεί να μην έχει ένα
ξεκάθαρο θεσμικό πλαίσιο. Με λίγα λόγια όποιος έχει τα απαιτούμενα κεφάλαια
μπορεί να κυκλοφορήσει μια εφημερίδα ή να ανοίξει ένα ειδησεογραφικό site ευκολότερα από ότι θα άνοιγε ένα μαγαζί
με παπούτσια.
Όλα αυτά
βέβαια συμβαίνουν για τις λεγόμενες «μεγάλες» εφημερίδες και δεν έχουν καμία
απολύτως σχέση με τις τοπικές εφημερίδες οι οποίες λειτουργούν σε ένα εντελώς
διαφορετικό καθεστώς αβεβαιότητας με τους εκδότες – επιχειρηματίες τους να
μοχθούν καθημερινά τόσο για την επιβίωση τους ΑΛΛΑ και για την σωστή και
αντικειμενική ενημέρωση των αναγνωστών τους.
Μια τοπική
εφημερίδα, όσο και αν το θέλει ο εκδότης της δεν μπορεί να είναι διαπλεκόμενη.
Ο λόγος είναι απλός και αυτονόητος, τα ευρώπουλα είναι μετρημένα κουκιά για να
συντηρήσουν διεφθαρμένους τοπικούς εκδότες, για αυτό λοιπόν η μόνη πηγή εσόδων
που έχουν οι τοπικές εφημερίδες είναι από τις διαφημίσεις.
Η ραγδαία
αύξηση του χαρτιού, η μείωση της διαφημιστικής δαπάνης, και η ολοένα
περισσότερη χρήση του διαδικτύου από τον κόσμο δημιουργεί μια αβεβαιότητα για
την ύπαρξη των Τοπικών εφημερίδων.
Η μήπως όχι;
Φυσικά και
ΟΧΙ, όσο και θέλουμε να το παραδεχθούμε η έντυπη επικοινωνία εξακολουθεί να
διατηρεί το κύρος της, παράλληλα, όπως λέμε και στο μάρκετινγκ το χαρτί είναι
θερμό μέσο επικοινωνίας και δημιουργεί μια αλληλεξάρτηση με τον αναγνώστη.
Το 1991 που
ξεκίνησα την εκδοτική μου καριέρα κυκλοφόρησα την πρώτη μου Τοπική Εφημερίδα,
σε λιγότερα από 5 χρόνια στο χαρτοφυλάκιο του εκδοτικού μου οργανισμού υπήρχαν
περισσότερες από 20 εφημερίδες και
περιοδικά πανελλήνιας κυκλοφορίας αλλά πάντα στην προτίμηση μου ήταν και
εξακολουθεί να είναι ο Τοπικός Τύπος.
Όταν λοιπόν
ο καλός μου φίλος και συνάδελφος δημοσιογράφος Μελέτης Μανωλακέλης μου πρότεινε
να συνεργαστούμε χωρίς δεύτερη σκέψη του απάντησα ΝΑΙ!
Με τον
Μελέτη γνωριστήκαμε στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, την εποχή που ήμουν
πρόεδρος της Ένωσης Εκδοτών Εφημερίδων Αττικής, η γνωριμίας μας εξελίχθηκε
σύντομα σε μια καλή φιλία που αντέχει στον χρόνο.
Στόχος της
συνεργασίας μας είναι να ενώσουμε τις γνώσεις και τις δυνάμεις μας για να
προσφέρουμε στους αναγνώστες της περιοχής μας σωστή και αντικειμενική ενημέρωση
και στους επαγγελματίες ένα διαφημιστικό μέσο που θα τους επιστέφει σε
ανταπόκριση μέχρι το τελευταίο τους ευρώ.
Ωστόσο, θέλω
να είμαι ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση και για κανένα λόγο να
δώσουμε το δικαίωμα ή την αφορμή σε κανένα δήμαρχό, αντιδήμαρχο, παράγοντα ή
παραγοντίσκο της περιοχής να μας ελέγξουν ή να μας φιμώσουν.
Είμαστε εδώ
για να μείνουμε.
Καλή σας
ανάγνωση!
ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
0 Σχόλια