Μειώνουν χώρο στην οικονομία

Του Γιώργου Κράλογλου

Η αντιπολίτευση σέρνει, στη φάση αυτή, το πολύχρονο γαϊτανάκι της πολιτικής. Μιας όμως και τα κέρδη πηγαίνουν στην κυβέρνηση, ο χορός καλά θα κρατεί...

ι ήθελε, η αξιωματική αντιπολίτευση της αριστεράς και προόδου...; Να ξεγελάσει τους ιθαγενείς ψηφοφόρους της, ότι άστραψε και βρόντηξε με τα παθήματα του τόπου, από την άχρηστη, κατά πώς λέει, κυβέρνηση και να προκαλέσει δήθεν την οργή που θα δικαιολογούσε το αίτημά της για εκλογές.

Τι ήθελε η υπόλοιπη αντιπολίτευση και τα δεκανίκια κυβερνήσεων που βρίσκονται στη Βουλή; Να γίνει η (γνωστή μας για δεκαετίες) πολιτική βαβούρα και το ανακάτεμα (αρπάζοντας την αφορμή που έδωσε η αξιωματική αντιπολίτευση) και να δηλώσει απλά παρούσα..., στον όποιο τυχόν πολιτικό τακτικισμό για εκλογές.

Τι ήθελε η κυβέρνηση, για να αραδιάσει, απόψεις, και αναλύσεις με σκοπό να ανατρέψει τους ερασιτεχνισμούς της, ως κράτος, στη διαχείριση εκτάκτων αναγκών, ή ακόμη και στην εφαρμογή της λειτουργίας του κράτους εκείνου που μεταβιβάζεται στην ιδιωτική οικονομία; Την αφορμή που έδωσε η αξιωματική αντιπολίτευση, παραδίδοντας το γαϊτανάκι της πολιτικής, στον χορό των πρόωρων εκλογών.

Τι ήθελε και τι συνεχίζει να θέλει η οικονομία το 2022, προκειμένου να περάσει και με επενδύσεις στις εξελίξεις της επόμενης ημέρας από την πανδημία, αν πράγματι αυτό συμβεί μέσα στο καλοκαίρι της χρονιάς αυτής; Συγκεκριμένο πλάνο οικονομικής πολιτικής με πλέγμα νομοθεσίας και φορολογικών διευκολύνσεων ή κινήτρων για να αξιοποιήσει τις όποιες ευκαιρίες δοθούν, τους 18 μήνες της θητείας της κυβέρνησης, ώστε να κερδίσει χώρο και χρόνο ενόψει των εκλογών του 2023.

Τα πολιτικά κέρδη δεν θα προσμετρηθούν σήμερα ή αύριο.

Ακόμη και πολιτικά τα υπερκέρδη της κυβέρνησης, αυτά που προκύπτουν από τη γενίκευση της κουβέντας για πρόωρες εκλογές, θα προσμετρηθούν μαζί με άλλα (που βεβαίως οφείλει να αποσπάσει η κυβέρνηση, με κινήσεις της από εδώ και πέρα) ιδίως από τους τομείς της πανδημίας και της οικονομίας.

Όταν όμως το πολιτικό γαϊτανάκι παίρνει φόρα (με επικρατέστερο παρασκηνιακό σενάριο για εκλογές μετά τον Σεπτέμβριο -και ας αιωρούνται διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού για εξάντληση της 4ετίας-) ζητάει τον δικό του χώρο για να απλώσει την πολιτική του μιζέρια, με τα χαρακτηριστικά ψευτοσοσιαλισμού και αριστερισμού, που παραμένουν αναλλοίωτα τον μισό αιώνα μεταπολίτευσης.

Και αυτός ο χορός δεν αφήνει χώρο για την οικονομία, η οποία λειτουργεί (όπως σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο) με τους δικούς της κανόνες που επιβάλλουν γνώση και πολιτική κατανοητή και μακροπρόθεσμης εφαρμογής χωρίς μεταβολές, αν δεν απαιτούνται από την ίδια την οικονομία.

Αυτός ο χώρος (έτσι όπως επιβάλλεται από όλα τα μηνύματα που παραλαμβάνει και η δική μας ιδιωτική οικονομία για την επόμενη ημέρα της πανδημίας) ούτε υπάρχει ούτε θα τον επιτρέψουν οι εξελίξεις στην πολιτική.

Τα σενάρια των εκλογών, για το φθινόπωρο, με βεβαία προοπτική διπλών εκλογών ακυρώνουν κάθε κινητικότητα (ειδικά επενδυτική) στην οικονομία μέχρι και το καλοκαίρι του 2023, για αυτονόητους λόγους. Ας δούμε τους βασικότερους, για να αντιληφθούμε πού πραγματικά βαδίζουμε.

Ποιος από την αγορά θα κινητοποιήσει επενδυτικό πρόγραμμα (έστω και αν το έχει στα χαρτιά και πρόκειται να πάρει σίγουρα και έγκαιρα την έγκρισή του) όταν η κυβέρνηση μοιράζει λεφτά με το σύστημα της επιστρεπτέας και ετοιμάζονται άλλα 37 δισ. από το Ταμείο Ανάκαμψης, από τα οποία τα 20 δισ. είναι δανεικά μεν αλλά άτοκα γιατί θα επιδοτηθούν.

Πότε θα συμβούν αυτά; Μέσα στο καλοκαίρι, με κάθε τρόπο. Το πολιτικό γαϊτανάκι θα συνεχιστεί όπως το ξέρουμε στην οικονομία με υποσχέσεις για κρατική μοιρασιά πόρων (αυτή την φορά από το Ταμείο Ανάκαμψης και το τσουβάλι των δισ. που κουβαλάει) μαζί με λόγια για πλέρια φορολογική συμπαράσταση..., που θα γίνει γνωστή μετά τις εκλογές, πάλι από τη νέα κυβέρνηση.

Πού είναι το άσχημο; Ότι μετά την οικονομική κρίση του 2008 και την 15ετία που διασχίζει, η κρατικοδίαιτη οικονομική μας πολιτική πάλι δεν αφήνει χώρο στην ιδιωτική οικονομία να αποδείξει το αν καλώς ή κακώς συντηρεί εκτός Ελλάδας 30-35 δισ. σε καταθέσεις. Αν, καλώς ή κακώς συντηρεί την τακτική του "εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν..." για οποιαδήποτε δράση. Και αν η αναπτυξιακή πολιτική της κυβέρνησης, θα δώσει, τελικά, το στίγμα που βεβαίως έχει ανάγκη η οικονομία της χώρας μας, εφόσον επιμένουμε να την αποκαλούμε ευρωπαϊκή...

george.kraloglou@capital.gr

πηγη