Ταξικοί αγώνες για το 8ωρο, το μεροκάματο, τα δικαιώματα της εργατικής τάξης από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα
Σήμερα, 135 χρόνια από την απεργία στο Σικάγο για το αιματοβαμμένο 8ωρο,
κυβέρνηση και εργοδοσία ετοιμάζονται να νομοθετήσουν τη 10ωρη δουλειά χωρίς
πρόσθετη αμοιβή, να βάλουν τα Συνδικάτα στο γύψο και να επιβάλουν σιγή
νεκροταφείου. Μαζί με την επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση, την ποινικοποίηση
της συνδικαλιστικής δράσης, το φακέλωμα πρωτοπόρων συνδικαλιστών, τη
μονιμοποίηση της τηλεργασίας, συνθέτουν τον επόμενο γύρο της αντεργατικής
επίθεσης. Στις 6 Μάη, όπου θα εορταστεί αγωνιστικά η Πρωτομαγιά με
απεργία, τα ταξικά σωματεία θα στείλουν βροντερό μήνυμα στην κυβέρνηση να μην
τολμήσει να φέρει το νομοσχέδιο στη Βουλή.
Με αφορμή τη σημερινή μέρα, στο αφιέρωμα που ακολουθεί μπορεί κανείς να
δει μεγάλους σταθμούς στην ιστορία του εργατικού κινήματος στη χώρα μας. Οι
αγωνιστικοί εορτασμοί της Πρωτομαγιάς έβαζαν στην προμετωπίδα των διεκδικήσεων
ιδιαίτερα ζητήματα της κάθε εποχής, αλλά και διαχρονικά αιτήματα.
Ο απόηχος της εξέγερσης των εργατών του Σικάγο, την Πρωτομαγιά του 1886,
το σύνθημα «8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες ελεύθερο χρόνο» δεν θα
μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητη την εργατική τάξη και της χώρας μας, η οποία
άρχιζε εκείνη την εποχή να φτιάχνει τις πρώτες δομές οργάνωσης, τα πρώτα σωματεία.
Το εργατικό ταξικό κίνημα στην Ελλάδα, στα τέλη του 19ου αιώνα έκανε τα πρώτα
του βήματα και από τότε, μέχρι τις ημέρες μας έγραψε λαμπρές σελίδες στην
ιστορία της ταξικής πάλης, με αγώνες, θυσίες, κατακτήσεις, για ανθρώπινους
όρους εργασίας, κόντρα στις αστικές κυβερνήσεις, την εργοδοσία και τον
εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Η πρώτη Πρωτομαγιά στην Ελλάδα γιορτάστηκε το 1893 με
πρωτοβουλία του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου, του Σταύρου
Καλλέργη που επίσης εξέδωσε την εφημερίδα «Σοσιαλιστής».
Εκείνη την εποχή το ελληνικό εργατικό κίνημα ήταν ακόμα σε νηπιακή μορφή.
Οι εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο, όπου γιόρτασαν για πρώτη
φορά την παγκόσμια ημέρα της εργατικής τάξης. Υπέγραψαν ψήφισμα προς τη Βουλή
που ζητούσε την Κυριακή ως ημέρα ανάπαυσης, την καθιέρωση του 8ωρου, σύνταξη
για τους ανίκανους προς εργασία. Έτσι έληξε και τυπικά ο πρώτος γιορτασμός της
Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Ελλάδα, που αποτελεί σταθμό στην ιστορία του
εργατικού κινήματος στη χώρα μας. Ο προσανατολισμός εκείνης της εκδήλωσης
αφορούσε στην ανάπτυξη της πάλης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των
εργατών και τη διάδοση των ιδεών για μια ανώτερη, δικαιότερη κοινωνία.
Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Σοσιαλιστής», που
περιγράφει τον πρώτο οργανωμένο και μαζικό εορτασμό της Πρωτομαγιάς στην Αθήνα
Ο Στ. Καλλέργης, μιλώντας στους συγκεντρωμένους, ανέπτυξε τη δράση και
τους στόχους των σοσιαλιστών και διάβασε ψήφισμα, το οποίο κάλεσε να υπογράψουν
για να κατατεθεί στη Βουλή.
Στο ψήφισμα σημειώνεται «…διαμαρτυρόμεθα κατά του σημερινού
πλουτοκρατικού αθλίου συστήματος και ζητούμεν την επί του παρόντος βελτίωσιν
της θέσεως των εργατών και μισθωτών και την διάδοσιν των σοσιαλιστικών αρχών,
με σκοπόν την κατάργησιν του κληρονομικού δικαιώματος και της ιδιοκτησίας των
μέσων παραγωγής διά νομίμων και ειρηνικών μέσων, εάν δε ταύτα αποδειχθώσιν
ανεπαρκή τότε διά παντός μέσου να διαδώσωμεν, να επιβάλλωμεν και να εφαρμόσωμεν
τας ιδέας μας». Στη συνέχεια αναφέρεται το πλαίσιο αιτημάτων, αποκαλυπτικό για
την κατάσταση της εργατικής τάξης την εποχή εκείνη:
«α) Την Κυριακή να κλείωσι τα καταστήματα και τα εργοστάσια καθ’ όλην την
ημέραν και οι πολίται να αναπαύονται.
β) Οι εργάται και οι μισθωτοί να εργάζονται 8 ώρες την ημέραν.
γ) Να απονέμεται σύνταξις εις τους εκ της εργασίας παθόντας και
καταστάντας ανικάνους, προς συντήρησιν εαυτών και της οικογενείας των.
δ) Να καταργηθώσιν αι θανατικαί εκτελέσεις.
ε) Να καταργηθεί η διά χρέη προσωπική κράτησις και
στ) Το Διοικητικό Συμβούλιον του Κεντρικού Συλλόγου να επιδώσει το Ψήφισμα τούτο εις την Βουλήν».
0 Σχόλια