Θοδωρής Αγγελόπουλος: Η τρομολαγνεία που καθημερινά βιώνουμε δεν είναι καλός σύμβουλος…

Τι θα λέγατε για ένα μήνα ολοκληρωτικού lockdown των ΜΜΕ ;

Χτες είχα μια μεγάλη συζήτηση με ένα βαθύ γνώστη της οικονομίας. Το θέμα μας ήταν η εμπιστοσύνη ως δομικό στοιχείο για τη δημιουργία στιβαρής οικονομίας.

Άρχισα να γράφω. Σου το κοινοποιώ χωρίς να θέλω να σε βάλω στη βάσανο να το διαβάσεις. Ως παρακαταθήκη.

Υπάρχουν τριών ειδών ψέματα:

«Τα ψέματα, τα εξωφρενικά ψέματα και οι στατιστικές».

Στην Ευρώπη, αλλά κυρίως στην Ιταλία τις εξελίξεις της οποίας καθημερινά παρακολουθώ , ο δημόσιος διάλογος κινείται κυρίως γύρω από το οικονομικό σχέδιο για την μετά covid εποχή, δηλαδή το ταμείο Ανάκαμψης.

Για την Ιταλία το διαθέσιμο από την ΕΕ ποσό, ανέρχεται στα 209 δις ευρώ, για την Ελλάδα 32 δις.

Έχουμε ακόμη νωπή την εμπειρία των μνημονίων.

Είναι σαφές ότι για τη χώρα μας, (μια αδύναμη οικονομία), περισσότερο από τις άμεσες παρεμβάσεις, χρειάζεται στοχευμένες επενδύσεις ώστε να είναι ικανές να μειώσουν τις ανισότητες.

Το αν οι προσπάθειές μας ήταν επιτυχημένες με τα μέτρα λιτότητας που υιοθέτηκαν τη περίοδο των μνημονίων, μόνο ως υπόθεση θρησκευτικής πίστης μπορεί να γίνει αποδεκτό.

Τα βαρύγδουπα , τότε, οικονομικά προγράμματα, είναι αλήθεια, έσωσαν την οικονομία, με την έννοια ότι έσωσαν και διατήρησαν το υπάρχον χρηματοπιστωτικό σύστημα κυρίως τις τράπεζες. Οχι τους Έλληνες.

Διατηρήθηκε ένα σύστημα το οποίο αύξησε τις ανισότητες και οι όποιες επενδύσεις επιτάχυναν αυτή τη διαδικασία. Γνωρίζουμε ότι οι μισθοί όχι μόνο δεν μεγάλωναν, αντίθετα κατακρημνίζονταν.

Όταν ένας στενός αριθμός εταιρειών, τραπεζών και πλούσιων ατόμων διαδραματίζει τοσο σημαντικό ρόλο, είναι σωστή η ρήση που λέει ότι υπάρχουν τρεις τύποι ψεμάτων: "ψέματα, υπερβολικά ψέματα και στατιστικά στοιχεία".

Η δραματική αύξηση των ανισοτήτων, είχε σαν αντίκτυπο την μετατόπιση της πολιτικής σε δεξιές και ακροδεξιές οργανώσεις.

Χρειαζόμαστε μια υγιή οικονομία μακράς διάρκειας στοχευμένη στις ανάγκες των ανθρώπων.

Συζητώντας με βαθύ γνώστη της οικονομίας μας έθεσε μια διαφορετική προσέγγιση, μια οικονομία δηλαδή που θα ξεδιπλώνεται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε μικρά επενδυτικά προγράμματα που θα ενισχύουν τους μυς της οικονομίας.

Ένα παράδειγμα επενδύσεων είναι να δωθούν χρήματα στη Τοπική Κοινότητα για κάθε ειδικό έργο που θέλουν να χρηματοδοτήσουν, από την αποκατάσταση εγκατελειμενων κτιρίων έως τη χρηματοδότηση μιας σειράς καλλιτεχνικών πρωτοβουλιών.

Είναι δημοφιλή έργα και επιτρέπουν στους τοπικούς πολιτικούς να κάνουν γρήγορα πολλές μικρές επενδύσεις που δημιουργούν δημοφιλία, γνωρίζοντας βέβαια ότι μόλις ολοκληρωθούν αυτές οι πρωτοβουλίες, το όφελος για την οικονομία ελαχιστοποιείται. Δημιουργείται όμως το απαραίτητο αεράκι της εμπιστοσύνης και της ελπίδας.

Οι επενδύσεις όμως που έχουν τη δυνατότητα δημιουργίας μιας στιβαρής οικονομίας είναι αυτές σε τομείς όπως η εκπαίδευση και η έρευνα, οι μεταφορές, οι υπηρεσίες υγείας και η πράσινη ανάπτυξη.

Πρόκειται για επενδύσεις που έχουν ανάγκη μεγαλύτερου χρόνου, ενώ αρχικά θα επωφελούνται λίγοι άνθρωποι. Αλλά αυτές οι επενδύσεις, αυτές οι υποδομές είναι απαραίτητες για να είμαστε πραγματικά ανταγωνιστική οικονομία.

Οι επενδύσεις στη παιδεία και στην έρευνα, κυρίως στους τομείς με συγκριτικά πλεονεκτήματα, θα βοηθήσουν τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας μας.

Αυτό, με τη σειρά του, θα παράξει εξειδικευμένο ιδιωτικό και δημόσιο πλούτο που απαιτείται για να αναχρηματοδοτήσει άλλες δραστηριότητες.

Η αποτελεσματικότητα του Ταμείου Ανάκαμψης δεν μπορεί να μετρηθεί με βάση τον άμεσο αντίκτυπο που θα έχει στο ΑΕΠ και την απασχόληση το 2022, αλλά με βάση τα μακροπρόθεστα αποτελέσματά της.

Η τρομολαγνεία που καθημερινά βιώνουμε δεν είναι καλός σύμβουλος για την δημιουργία κατάλληλου κλίματος. Τι θα λέγατε για ένα μήνα ολοκληρωτικού lockdown των ΜΜΕ ?

Άρθρο του Θοδωρή Αγγελόπουλου