*του Κωνσταντίνου Η. Καρακώστα
Η επιτακτική ανάγκη μεταρρύθμισης εκφράζεται ευρέως, από την κοινή γνώμη, η οποία μέχρι σήμερα αγνοούσε, αλήθεια είναι, τις πραγματικές προεκτάσεις του ζητήματος. Έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ ιδιάζον πρόβλημα, το οποίο συνδέεται με ένα απαρχαιωμένο και μη ανταποκρινόμενο στην σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα νομοθετικό πλαίσιο. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2017 υπήρξαν 19.190 διαζύγια που αφορούσαν 16.103 ανήλικα παιδιά. Δηλαδή κάθε μέρα οι γονείς 44 παιδιών χωρίζουν. Στο 98% των περιπτώσεων, η επιμέλεια, δηλαδή η ευθύνη για την ανατροφή τους αποδίδεται στον ένα γονέα, συνηθέστατα στη μητέρα.
Ο Αστικός Κώδικας δεν θεσπίζει ρητά και κατηγορηματικά την αποκλειστική επιμέλεια, αλλά την προβλέπει ως μία δυνατότητα των δικαστηρίων μετά την λύση του γάμου (α. 1513 ΑΚ), ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι στο ίδιο άρθρο ορίζεται ότι μπορεί να κατανεμηθεί η άσκηση της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς. Ωστόσο, το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο το οποίο έχει παγιώσει μέσω νομολογιακού εθίμου την αποκλειστική επιμέλεια, καλλιεργεί και συντηρεί τις αντιδικίες μεταξύ των γονέων και καταλήγει στο να αντιμετωπίζονται τα παιδιά ως «έπαθλα», ως εργαλεία πίεσης, εκβιασμού, εκδίκησης και φόβου. Όλα τα παραπάνω αποτελούν εκφάνσεις ψυχολογικής βίας εις βάρος των παιδιών. Κοινή επιμέλεια σημαίνει ότι και οι δύο γονείς συμμετέχουν στην ανατροφή των παιδιών τους, έχοντας ίσα δικαιώματα, καθήκοντα και ευθύνες.
Αποκλειστική επιμέλεια στην πραγματική ζωή σημαίνει αποξένωση του μη έχοντος την επιμέλεια γονέα από το παιδί του, αποκλεισμός της πρόσβασής του στο σύνολο των ζητημάτων που αποτελούν την καθημερινότητά του και έχουν ζωτική σημασία (υγεία, εκπαίδευση, σχολική παρουσία κλπ).
Η θέσπιση της Συνεπιμέλειας, του Ίσου Χρόνου μεταξύ των δύο γονέων και της Εναλλασσόμενης κατοικίας δεν είναι ένα ευχολόγιο. Είναι ατομικό δικαίωμα των παιδιών να μεγαλώνουν και με τους δύο τους γονείς. Ήδη από το 2015 το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει ψηφίσει (Ψήφισμα 21079/2015), για την ισότητα των δυο φύλων και τα δικαιώματα των παιδιών, ίσες γονικές ευθύνες απέναντι στα παιδιά και την εναλλασσόμενη κατοικία των παιδιών. Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στην χώρα μας, στα περισσότερα κράτη-μέλη, όπως στην Γαλλία, το Βέλγιο, την Δανία, τη Σουηδία και τη Νορβηγία έχουν παρατηρηθεί σημαντικές εξελίξεις προς την κατεύθυνση αυτή.
Η χρονική συγκυρία δείχνει ως η πλέον κατάλληλη για να αλλάξει επιτέλους το αναχρονιστικό πλαίσιο απόδοσης της επιμέλειας, να συμμορφωθεί η χώρα μας με τις διεθνείς δεσμεύσεις της και πρώτιστα να προστατευθούν τα δικαιώματα των παιδιών. Δεν υπάρχει πια καμία απολύτως δικαιολογία για περαιτέρω χρονοκαθυστέρηση: στα χέρια όλων των αρμοδίων βρίσκονται πλήθος επιστημονικών δεδομένων, νομικών επιχειρημάτων, αλλά και τα πορίσματα των ειδημόνων! Δεν νοείται σήμερα παιδί να αποστερείται γονέα του, χωρίς σπουδαίο λόγο!
Στην playlist του youtube που ακολουθεί, δείτε ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την Δράση του συλλόγου
*Κωνσταντίνος Η. Καρακώστας
Δικηγόρος - Εταίρος της δικηγορικής εταιρείας «Παπαδημητρίου – Πιμπλής και Συνεταίροι»
Μέλος της ΑΜΚΕ «Ενεργοί Μπαμπάδες για τα δικαιώματα του παιδιού»
0 Σχόλια