Η ιστορία του «Λευκού Πύργου των Αθηνών» στο Παλαιό Φάληρο, που λειτουργεί πλέον ως Μουσείο Παιχνιδιών

Το κτίριο στη λεωφόρο Ποσειδώνος 14 και Τρίτωνος 1 στο Τροκαντερό είναι εμβληματικό.

Ποιος Αλιμιώτης και Αλιμιώτισσα – είτε ανεβαίνοντας προς Αθήνα, είτε κατεβαίνοντας προς την παραλιακή – δεν έχει θαυμάσει περνώντας από εκεί, τον υπέροχο πύργο Κουλούρα ή αλλιώς «Ο λευκός Πύργος των Αθηνών».

Ένας πύργος ξεχωριστός σε νεογοτθικό-νεομεσαιωνικό ρυθμό με ταυτόχρονη ύπαρξη νεοκλασσικής διακόσμησης. Πόσοι όμως ξέρουμε την ιστορία του και λεπτομέρειες γι αυτόν;

Το 1896 έγινε η αγορά του οικοπέδου από τον Σπ. Δεσπόζιτο (επιχειρηματία μεταλλείων). Ένα χρόνο μετά (το 1897) άρχισε να χτίζεται η έπαυλης, η οποία ολοκληρώθηκε το 1906. Αμέσως μετά, το 1907, νοικιάζεται και αξιοποιείται ως «Αναρρωτήριον και Υδροθεραπευτήριον Μηλιαρέση». Ο τίτλος του στα γαλλικά ήταν «Μaison de Sante’». Οι υπηρεσίες που προσέφερε ήταν υψηλού επιπέδου για εκείνη την εποχή και απευθυνόταν στην «καλή κοινωνία». Έτσι χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1923.

Εν τω μεταξύ – το 1911 – πεθαίνει ο ιδιοκτήτης Δεσπόζιτο. Μετά τον θάνατό του και εν όσο ακόμα ο πύργος χρησιμοποιείται ως αναρρωτήριο, το 1917 αγοράζεται από τον Αθανάσιο Κουλούρα (Υδραίο εφοπλιστή). Το 1923 σταματά η χρήση του ως αναρρωτήριο και κατοικείται πλέον από τον νέο ιδιοκτήτη και την γυναίκα του. Μετά από χρόνια όμως, πεθαίνει η γυναίκα του και ο Κουλούρας ξαναπαντρεύεται. Έζησαν μαζί εκεί μέχρι το 1953. Τη χρονιά αυτή απεβίωσε ο ιδιοκτήτης Κουλούρας. Η δεύτερη γυναίκα του Βέρα, πεθαίνει το 1979. Δια της διαθήκης της Βέρας Κουλούρα, ο Πύργος δωρίζεται στο Μουσείο Μπενάκη και το οποίο μέχρι σήμερα είναι ο ιδιοκτήτης του.

Τρεις δεκαετίες μετά – για την ακρίβεια μετά από 33 χρόνια –, το Μουσείο Μπενάκη ξεκίνησε το έργο για την αποκατάσταση και επαναχρησιμοποίηση του Πύργου και ήδη από πέρυσι τον Οκτώβριο λειτουργεί ως Μουσείο Παιχνιδιών!

Επιμέλεια: Ελισάβετ Μιτσού

Παλαιά Φωτογραφία: Καρτ Ποστάλ του 1907

alimosonline.gr