Το πονεμένο για όλους τους ΑΕΚτσήδες κεφάλαιο του γηπέδου και το όνειρο που μοιάζει να γίνεται πραγματικότητα από τον Μελισσανίδη..

Ήταν το 2003 όταν στην Νέα Φιλαδέλφεια άπαντες παρακολουθούσαν με υγρά μάτια τις μπουλντόζες να γκρεμίζεται το γήπεδο της ΑΕΚ, ο ναός τους Δικέφαλου Αετού, το σπίτι του κάθε Ενωσίτη όπως όλοι το αποκαλούσαν κατά καιρούς τότε που δέσποζε επιβλητικό και μοναδικό στην πόλη της ΑΕΚ!

Υπήρχε χαρμολύπη τότε στους φίλους της Ένωσης. Λύπη διότι έβλεπαν μεν το «Νίκος Γκούμας» να... πέφτει και σε κάθε τσιμέντο, τούβλο, ή πέτρα που γκρεμιζόταν όλοι έφερναν στο μυαλό αναμνήσεις από στιγμές μοναδικής και ανείπωτης χαράς, αλλά και από στραβά και άσχημα αποτελέσματα.

Χαρά αφού είχαν ενημερωθεί από Κυβέρνηση, δημοτική αρχή και ΑΕΚ (Γρανίτσα) πως στη θέση του θα δημιουργηθεί ένα υπερσύγχρονο, ακόμη πιο όμορφο (κι ας μη γινόταν) απ' αυτό που υπήρχε και σε όσα έταξαν στον ΑΕΚτσή ήταν και η άμεση ανέγερσή του αφού θα δημιουργούνταν για να καλύψει (και) ανάγκες ποδοσφαιρικών ματς στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων αφού βρισκόταν στο σχέδιο – φάκελο «Αθήνα 2004»....

Κι όμως στο τέλος της ημέρας όλοι οι εμπλεκόμενοι απλά συνεργάστηκαν για να κοροϊδέψουν τον ΑΕΚτσή, να τον ξεγελάσουν και με τακτικές απίθανες και πρωτοφανείς να βγάλουν σε μία νύχτα το γήπεδο της Ένωσης από τον φάκελο του «Αθήνα 2004» και ταυτόχρονα να γίνουν προσφυγές προκειμένου να κριθεί αντισυνταγματικός ο νόμος Γρανίτσα και να μην προχωρήσει ποτέ το θέμα της ανέγερσης γηπέδου της ΑΕΚ!

Πρόσφυγες ξανά οι ΑΕΚτσήδες...

Με αυτά και μ' αυτά οι 'Ενωσιτες της νέας γενιάς που γνώριζαν από την ιστορία της ομάδας που υποστήριζαν τις ρίζες της και τι εστί προσφυγιά, κατάλαβαν μία σημαντική μορφή της (σ.σ.: της προσφυγιάς) παραμένοντας από το 2003 έως και αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις δίχως το... δικό τους σπίτι, αλλά φιλοξενούμενοι στο ΟΑΚΑ το οποίο επί σειρά ετών υποχρεώνονται να συντηρούν οι ίδιοι και οι εκάστοτε διοικήσεις της ΑΕΚ!

Μπορεί τα χρόνια να περνούσαν, να δημιουργούνταν νέοι ΑΕΚτσήδες, να μεγάλωνε νέα γενιά οπαδών, όμως ΟΛΟΙ ένα σύνθημα δεν σταμάτησαν ΠΟΤΕ να τραγουδάνε: γήπεδο στην Νέα Φιλαδέλφεια...

Λογικό θα σκεφτεί κανείς να το φωνάζουν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους οι φίλοι της ομάδας που μεγάλωσαν εκεί, έζησαν τη μαγεία του, πήγαν εκεί με τους πατεράδες τους και τώρα διηγούνται τις ιστορίες στα παιδιά τους και στις νεότερες γενιές αναπολώντας τα χρόνια και πολλές φορές τα συγγενικά τους πρόσωπα που πλέον δεν είναι ανάμεσά τους... Διότι η Νέα Φιλαδέλφεια για τον ΑΕΚτσή είναι το γήπεδο, η Κυριακή που ανηφόριζαν την Δεκελείας, που κατηφόριζαν ορδές από τον ΗΣΑΠ του Περισσού το γεφυράκι για να βγουν από το παρκάκι στη γωνιά για την Σκεπαστή και φυσικά οι μυρωδιές από τα... βρώμικα των υπαίθριων ψησταριών, οι φωνές για το μαξιλαράκι (αφού πιο παλιά υπήρχε μόνο τσιμέντο και όχι καρεκλάκι – θέση στην εξέδρα), τα τύμπανα και τα συνθήματα για την ΑΕΚ...

Πολλά απ' τα παιδιά που το φωνάζουν πλέον δεν το 'χουν ζήσει καν! Δεν είχαν τη τύχη να περάσουν έστω 90 λεπτά μέσα στο γήπεδο που μεγαλούργησε και αποθεώθηκε η ΑΕΚ... Μέσω εικόνων στο διαδίκτυο και παρακολουθώντας παλαιότερα ματς της Ένωσης το γνώρισαν, το... μύρισαν και το αγάπησαν με την ελπίδα να καταφέρουν να ζήσουν τουλάχιστον την ημέρα της επιστροφής της ομάδας στα πατρογονικά της εδάφη.

Τίτλοι ΜΟΝΟ εκεί και η σκέψη για αλλού!

Ο ΑΕΚτσής γνωρίζει καλά και το απέδειξε και η ιστορία του συλλόγου (αν εξαιρέσουμε το 2008 όταν και στερήθηκε τον τίτλο στα χαρτιά) πως η αγαπημένη του ομάδα μόνο εκεί μπορεί να υπάρχει και να πρωταγωνιστεί κερδίζοντας πρωταθλήματα. Δεν είναι τυχαίο πως όλα όσα έχει κατακτήσει στην ιστορία της (και τα 11 που έχει σηκώσει) τα πανηγύρισε ΜΟΝΟ εκεί, μόνο στην Νέα Φιλαδέλφεια...

Αυτή είναι η δύναμή της. Το «σπίτι» της... Πουθενά αλλού, μόνο εκεί τα κατάφερε και εκεί θα το πετύχει και πάλι... Τουλάχιστον έτσι φαίνεται πλέον!

Σημειώνουμε πλέον διότι υπήρξε και η περίοδος που η ΑΕΚ βρέθηκε κοντά στο να χτίσει κάπου αλλού το γήπεδό της χωρίς όμως να υπάρξει το παραμικρό ουσιαστικό αποτέλεσμα. Κι αυτό διότι φαίνεται πως ακόμη και η Ιστορία δεν θα το επέτρεπε (εκτός του κόσμου της ΑΕΚ) αυτό...

Στην Ένωση και ελέω διαφωνιών από τον δήμο και πολλούς από τους κατοίκους της περιοχής αρκετοί είχαν αρχίσει (και τούτη την περίοδο) να αηδιάζουν με το γεγονός πως πολλοί δεν ήθελαν την ΑΕΚ εκεί που την βρήκαν -και δεν τους βρήκε ποτέ- η σκέψη να δημιουργηθεί αλλού το γήπεδο είχε ωριμάσει για πολλούς, με τη συντριπτική πλειοψηφία όμως να ΜΗΝ το διαπραγματεύεται καν: ΧΤΙ-ΖΩ, ΓΗΠ-ΕΔΩ το σύνθημα που δεν άλλαξε ποτέ ανεξαρτήτως οποιασδήποτε εξέλιξης!

Ωστόσο ακόμη και αφού διαγράφηκε μια για πάντα το ενδεχόμενο αναζήτησης νέας έκτασης προκειμένου να δημιουργηθεί αλλού ο ναός του Δικέφαλου Αετού τα προβλήματα δεν έλειψαν και ας είχαν εξαφανιστεί οι 131 δημότες που είχαν κινηθεί κατά του σχεδίου Γρανίτσα.

Ο Μελισσανίδης, η «Αγιά Σοφιά» και το ΣτΕ.

Η επιστροφή του Δημήτρη Μελισσανίδη στην ΑΕΚ επανέφερε πιο δυνατά από ποτέ το ενδεχόμενο επιστροφής της ομάδα στα πατρογονικά της εδάφη... Όλα λειτούργησαν προς αυτή και μόνο την κατεύθυνση και όλα (έως και τις δημοτικές εκλογές) φάνταζαν απλά υπέροχα αφού οι εξελίξεις είχαν δρομολογηθεί, όλοι είχαν ταχθεί υπέρ του νέου σχεδίου το οποίο είχε παρουσιαστεί σε πανηγυρικό κλίμα και με σούπερ χλιδή από τον Μελισσανίδη και τους συνεργάτες του σε μία ανεπανάληπτη μέρα και ασύγκριτη (έως την επόμενη) γεμάτη συναισθήματα, αγάπη και ενότητα για το όνειρο που όλοι θέλουν να γίνει πραγματικότητα.

Τα αποκαλυπτήρια της «Αγιάς Σοφιάς» προκάλεσαν τον Νοέμβριο του 2013 προκάλεσαν ενθουσιασμό και θαυμασμό σε φίλους και ''εχθρούς'' της ΑΕΚ με τα ΜΜΕ να αφιερώνουν πολύ χρόνο για να μεταφέρουν με τη σειρά τους το κόσμημα αθλητισμού – πολιτισμού που θέλει να δημιουργήσει η Ένωση και ο Δημήτρης Μελισσανίδης και όμοιό του δεν υπάρχει σε τούτο τον τόπο!

Τα τείχη που δεν θα πέσουν ποτέ, οι αίθουσες φόρος τιμής και σεβασμού σε τεράστιες και σημαντικές προσωπικότητες της ΑΕΚ (και όχι μόνο) αλλά και όλων των προσφύγων, το μουσείο και φυσικά οι φλόγες που θα καίνε πάντα για χάρη όλων εκείνων που δεν πρόλαβαν και δυστυχώς δεν θα προλάβουν (από δω και πέρα) να ζήσουν το όνειρο της επιστροφής της ΑΕΚ στο σπίτι της, είναι μερικά από τα στοιχεία του μεγαλείου που αφορά το νέο γήπεδό της, την «Αγιά Σοφιά»...

Όλα κυλούσαν βάσει χρονοδιαγράμματος, όλα πήγαιναν όπως ανέφερε το πρόγραμμα, όλα έως να 'ρθει η εκλογική περίοδος για τις περιφέρειες και τους δήμους... Διότι από κει και έπειτα όλα άλλαξαν χάρη σε ένα δήμαρχο που το ονοματεπώνυμό του έγινε γνωστό και προφανώς είναι και το μοναδικό που γνωρίζουν σε όλη την Ελλάδα χάρη στην... πολεμική που έκανε στην ΑΕΚ και στο «αφεντικό» της.

Δεν χρειάζεται όμως μέρα που είναι, στα γενέθλιά της, να δώσουμε μεγαλύτερη βαρύτητα στα αρνητικά που δυστυχώς πήγαν πίσω το έργο έως τώρα, αλλά μόνο στα θετικά. Υπήρξε αντίδραση από τον δήμο και ελάχιστους δημότες (οι περισσότεροι εκ των οποίων κάτοικοι μακριά από την Νέα Φιλαδέλφεια και φυσικά αντί-ΑΕΚτσήδες) η υπόθεση έφτασε στο Συμβούλιο της Επικρατείας και η ΑΕΚ δικαιώθηκε...

Ναι, τώρα μετράνε άπαντες αντίστροφα για τη δημιουργία του νέου ναού του Δικέφαλου Αετού, έπειτα από τόσα χρόνια, τόσο πόνο, τόση πίκρα, η δικαίωση των πολλών και του δίκαιου αιτήματός τους έφτασε και το όνειρο που φάνηκε πολλές φορές να πεθαίνει, γίνεται πραγματικότητα.

πηγη

Γνωρίστε τις επιχειρήσεις της περιοχή σας....... κάντε έξυπνες αγορές

Με ένα κλίκ στις κάρτες τους